Click here for English
Als kunstenaar en onderzoeker is Bethany Crawford (1988) geïnteresseerd in genot als een transformatieve en politieke kracht. Dat komt tot uitdrukking in het absurdistische videowerk Love is in the Ear; or, loving you is easy because you’re also me (2025), dat gaat over een man wiens oren verliefd op elkaar worden. Aan het begin van de video voldoet de man nog aan het stereotypische beeld van een witte man, van middelbare leeftijd, met een saaie kantoorbaan. De verliefdheid van zijn oren zorgt voor een erotische, sensuele ontwaking. Zijn beeld van de wereld en zijn omgeving verandert: hij ervaart deze plotseling als dynamisch, erotisch en onderling verbonden.
Crawford zet beeld en geluid in om de transformatie van haar personage invoelbaar te maken. In de collage van beelden veranderen de hoofdpersoon en zijn omgeving gaandeweg, waarbij de trekken van de man veranderen in die van andere mensen, dieren, objecten en landschappen. Het geluidsontwerp is aan het begin van de video nog vrij realistisch, maar wordt later steeds sensueler, lichamelijker en absurdistischer; wat begint als het tikken van de klok, verandert in het geluid van kusjes blazen.
Voor Crawford is genot een door en door politiek concept. Ze is geïnspireerd door feministische en queer theorieën, die ervan uitgaan dat wie zich openstelt voor genot, zich in feite ook openstelt voor het gevoel onderdeel te zijn een groter geheel. Die ervaring van verbondenheid vormt een contrast met het verregaande individualisme van het kapitalisme, en zaait zo een zaadje voor verandering.
Tekst: Sarah van Binsbergen