Click here for English
In de tekeningen van Ivna Esajas is alles met elkaar verbonden. Lijnen lopen in een vloeiende beweging door en vlakken schuiven in transparante lagen over elkaar heen. Lichamen staan nooit volledig op zichzelf; ze vormen kluwens en kettingen met andere lichamen, van zowel mensen als dieren. Het is alsof tijd en ruimte vloeibaar zijn en figuren uit het heden, verleden en de toekomst allemaal gelijktijdig bestaan.
Esajas tekent met houtskool, potlood, verf en inkt op doek. Het tekenen is voor haar een intuïtief proces, ze werkt zonder vooropgezet plan. Ze begint met lijnen aanbrengen op het doek en kijkt dan naar de vlakken, verbindingen en tussenruimtes die tevoorschijn komen. Van daaruit ontstaan de figuren, en pas later de bijbehorende verhalen. Waar haar tekeningen precies over gaan laat de kunstenaar het liefst open voor de interpretatie van de kijker, al kan deze wel aanknopingspunten halen uit de titels.
Net zoals een schilder spant ze haar doeken op, maar anders dan de meeste schilders werk ze vervolgens aan de achterkant, waar het houten spieraam omheen zit. Op deze manier kan ze het doek goed plat leggen en kracht zetten tijdens het tekenen. Soms verwijdert ze het spieraam na afloop, op andere momenten laat ze het zitten en zet ze de doeken tegen de muur, met de betekende en door het raamwerk omlijste kant naar voren. Zo speelt ze met conventies van de westerse kunstpresentatie, die voorschijven dat het ondersteunende raamwerk van een doek aan de achterkant hoort, buiten zicht.
Tekst: Sarah van Binsbergen