Click here for English
De artistieke praktijk van Clemens Stumpf (1996) beslaat film, videokunst en fotografie. Zijn recente filmprojecten onderzoeken de realiteit door een fictieve lens, en gaan in op onze relatie tot de dood en rouw in het licht van de voortdurende klimaatcrisis. Een andere bijzondere interesse van Stumpf is portretfotografie, vooral wanneer er oogcontact is met de toeschouwer. Wat gebeurt er wanneer een vluchtige blik wordt vereeuwigd door middel van fotografie? En wat gebeurt er wanneer je in de ogen kijkt van iemand die je nooit hebt gekend?
Het digitale werk Old Friends (2023), dat Stumpf op Prospects presenteert, is in zekere zin een portretserie. Twintig archeologische schedels staren de toeschouwer aan met ogen die door kunstmatige intelligentie zijn gegenereerd. De fragmentarische, stille gezichten krijgen daardoor een hybride vorm van leven. De digitale collages zijn geprint op acrylglas op het formaat van een menselijke schedel, wat de confrontatie nog directer maakt.
De oorspronkelijke foto’s zijn afkomstig uit het boek From Lucy to Language (1996), die de menselijke morfologie traceert van de oudste bekende schedel tot aan het ontstaan van taal. Toch ligt Stumpfs focus niet zozeer op het wetenschappelijke aspect, maar op de emotionele expressie van de schedels. De toevoeging van artificiële ogen heeft wel wat weg van een filmisch special effect. De schedels balanceren ergens tussen leven en dood, het toegankelijke en het onkenbare – als levende doden. Ondanks deze unheimische sfeer zoekt Stumpf eerder naar een vriendelijke, vertrouwde ontmoeting, alsof je jezelf herkent in de ogen van een oude bekende.
Tekst: Esmee Postma