Click here for English
Zijn er relaties mogelijk tussen het lichaam en het machinale? Dat is een van de centrale vragen in het werk van Violeta Paez Armando (1994). Geïnspireerd door mythologie en sciencefiction maakt hen sculpturen, installaties en performances waarin emoties als liefde en verlangen vermengd worden met een fascinatie voor horror en monsters. Paez Armando leidt ons een fictieve wereld binnen, waarin het idee van het ‘vreemde’ als model dient om te reflecteren op persoonlijke ervaringen. Soms put de kunstenaar uit oude mythes die details bevatten die nog steeds bepalend zijn voor onze hedendaagse blik. Door deze mythes vanuit een queer perspectief te benaderen, legt hen gebaren, houdingen en – al dan niet gefantaseerde – queerverhalen bloot die anders ongezien blijven.
Voor Paez Armando is het queer lichaam voortdurend in beweging. Ze associeert het met begrippen als veranderlijkheid, fluïditeit en kneedbaarheid en geeft hier gestalte aan met materialen als hars en was. In combinatie met contrasterende materialen, zoals metaal, wordt de fysieke uitstraling ervan alleen nog maar versterkt. Dat geldt ook voor de installatie Gut Feeling (2024) op Prospects, waarvoor ze inspiratie putte uit verschillende horror en sciencefiction-films, zoals de bodyhorror film Titane (2021)¸ en de rekwisieten die bij dit soort films horen. Gut Feeling wordt omgeven door een bijbehorend geluidswerk (ontworpen door Gediminas Žygus). In de tegenstelling tussen het harde en het zachte en het vleselijke en het industriële ziet de kunstenaar een relatie met de hedendaagse maatschappij.
Tekst: Esther Darley