Prix de Rome Architectuur 2014

De fictieve opdracht die door de jury van de Prix de Rome werd geformuleerd concentreerde zich op de Hoogstraat in Rotterdam. De shortlist werd gevormd door 8 kandidaten: Steven Delva, Anne Holtrop, Florian Idenburg, Marieke Kums, Kees Lokman, Donna van Milligen Bielke, Jasper Nijveldt, Tim Prins en het duo XML (Max Cohen de Lara en David Mulder). Zij kregen 3 maanden de tijd om aan de opdracht te werken, die daarna werd getoond bij Het Nieuwe Instituut.

Architect Donna van Milligen Bielke won de Prix de Rome 2014 met het ontwerp Cabinet of Curiosities.

Winnaar Donna van Milligen Bielke

In haar analyse van de opgave voor de Prix de Rome constateert Van Milligen Bielke dat architectuur en stedenbouw elkaar in de Rotterdamse binnenstad nauwelijks aanvullen. De opgave bestaat er in haar ogen dan ook niet uit om architectuur en stedenbouw los te koppelen, maar deze juist te integreren. Haar project gaat uit van het zoeken naar een homogene stedenbouwkundige en een architectonische tegenhanger van de Rotterdamse binnenstad. Een hybride medium dat zich op een ander schaalniveau bevindt dan de aanwezige volumineuze gebouwen en dat een veelheid aan precieze publieke ruimtes tot stand brengt.

Steven Delva

Met zijn plan voor de Prix de Rome wil Delva ondubbelzinnig duidelijk maken dat de stad meer dan ooit het werkterrein van de landschapsarchitect vormt. Het doorgronden van lokale systemen en deze verbinden aan grotere schaalniveaus vormt hierbij het fundament.

Florian Idenburg

Het is volgens Idenburg het moment om door middel van fictie een licht te werpen op de toekomst van de stad. Daarin is het uitgangspunt dat het hart van Rotterdam sinds het bombardement van mei 1940 zijn ziel nog moet terugkrijgen.

Marieke Kums

Omdat de ontwikkelingen in Rotterdam op de korte termijn vooral door de gebruikerseconomie gedreven worden, is het belangrijk dat hiervoor een overkoepelende visie komt. De stad moet de mogelijkheid krijgen om zich aan te passen aan veranderende behoeften, en tegelijkertijd haar eigenheid behouden; dat is in hoofdlijnen wat Kums met haar inzending voor de Prix de Rome beoogt.

Kees Lokman

Voor de Prix de Rome opgave richtte Lokman zich op strategische interventies. Water speelt daarbij de hoofdrol. Zijn ontwerp richt zich met name op de Binnenrotte, de link tussen de locatie en de grotere stedelijke structuur. Buiten de stad is de Rotte nog altijd van invloed op het patroon van het landschap, met zijn kassen en lintbebouwing.

Jasper Nijveldt

Nijveldt heeft als doel om de kwaliteiten van het vak stedenbouw voor de stad weer relevantie te geven. Hij gelooft dat elk stedenbouwkundig plan zich pas kan onderscheiden op het moment dat het ruimtelijk vertaald wordt in publieke en private ruimtes. Hij vindt daarbij veel inspiratie in de negentiende-eeuwse stedenbouw.

Tim Prins

De basis van zijn plan bestaat uit het in kaart brengen van de eigendomsverhoudingen in het Laurenskwartier. Na het bombardement in de Tweede Wereldoorlog heeft de gemeente de grond onteigend, inmiddels is een groot deel in bezit van enkele beleggers. Door het hele gebied ‘kadastraal binnenstebuiten te keren’, wil hij inzicht geven in de machtsposities die de wijk hebben gevormd.

XML

Het project dat van XML voor de Prix de Rome ontwikkelde zet in op een alternatief verstedelijkingsscenario voor Rotterdam. “We stellen voor het huidige hoogbouwprogramma in de stad om te buigen en te richten op het verregaand verdichten van het Laurenskwartier in een horizontale stedelijkheid rond de samenkomst van twee lijnen: landschap en stedelijk leven.”

De jury