Via performances, (geluids)installaties en videowerk tracht Kristina Benjocki (1984, Servië) de toeschouwer met haar persoonlijke achtergrond te verbinden. Uitgangspunt is het idee dat de gecanoniseerde geschiedenis door mythes en beeldvorming gaandeweg erstrengelt met het persoonlijke verhaal. Ze gebruikt de taal, politiek en geschiedenis van haar geboorteland als werkmateriaal voor een praktijk van reconstructie en deconstructie, het subtiel oproepen en vertalen van historische gebeurtenissen en collectieve trauma’s.
De diapresentatie Untitled Monuments (2011) toont afgietsels van een serie 15e-eeuwse ontwrichte wervels uit de collectie van de nationale erfgoedinstelling in het Servische Zrenjanin. Archeologisch onderzoek kon geen enkel feit over de plaats en het tijdstip van ontstaan onthullen, noch over de identiteit van deze menselijke resten. Hun anonieme aanwezigheid getuigt echter wel van een collectief geheugen en werpt een licht op de recente geschiedenis van Servië. Dit onderzoek symboliseert de rol die archieven vervullen in de constructie van onze geschiedenis. (tekst: Liene Aerts)