Het werk van Pilvi Takala (1981, Finland) is gebaseerd op onderzoek naar de sociale gedragsmechanismen binnen een specifieke situatie, gemeenschap of plaats. Na deze observerende fase volgt een subtiel interveniëren waarbij ze als relatieve buitenstaander de vanzelfsprekend geachte, ongeschreven gedragsregels ter discussie stelt en de verborgen realiteit ervan zichtbaar maakt. Het observerende aspect van haar werk keert ook terug in het project Lost Pigeons (2012) dat in de context van de Gentse TRACK tentoonstelling tot stand kwam. Tijdens haar eerste bezoek aan Gent ontdekte Takala de lokale traditie van de duivenmelksport, waarna ze speurde naar de gebruiken en gewoonten van de Oost-Vlaamse duivenmelkersgemeenschap. Zo bleek iedere duivenmelker jaarlijks ongeveer vijftien procent van zijn jonge duiven en prijsbeesten te verliezen. Takala verspreidt vijftig individuele posters van evenveel vermiste duiven. Bezoekers en toevallige voorbijgangers kunnen het daarop vermeldde nummer bellen en worden doorverbonden met een geluidswerk waarin Takala conversaties met lokale duivenmelkers aangaat. (tekst: Liene Aerts)