Martijn in ‘t Veld (1979, Nederland) tracht een hogere betekenis te geven aan de alledaagse realiteit. Hij gaat op zoek naar de poëtische dimensie van een beeld of ervaring en kent deze een filosofische of literaire betekenis toe. Zijn werk onderzoekt de grondslag van het zijn. In de uitvoering is het gereduceerd tot een minimale voorstelling. Bij het observeren, verzamelen, ronddwalen, schrijven of tekenen telt niet het resultaat, maar het meditatieve proces van de handeling op zich. Hij presenteert een installatie van 5 kleine werken waarin het alledaagse op essentiële wijze opengebroken wordt: een gedetailleerde potloodtekening van zijn draagtas symboliseert samen met de print van 2 sokken op de grond de fundamentele actie van het tekenen of wandelen als fysieke mijmeringen. De zwarte stoeptegel refereert naast het wandelen ook aan het zwarte vierkant van Malevich en in het verlengde daarvan aan de abstracte kunst waarin een complexe realiteit in een gereduceerd beeld wordt weergegeven. (tekst: Liene Aerts)