Een vrouw voert reigers en meeuwen op de markt, ze kijkt afstandelijk en alsof ze hard gefeest heeft. Een vrouw in kantoorkleding wordt woedend en vernietigt alles op haar bureau. Een vrouw is vastgemaakt aan het plafond en wordt via een lange houten lepel overgoten met een melkachtige vloeistof.
In LOOP / FANTASYY / LOOPS onderzoekt Cécile Tafanelli (1982) de spanning tussen beheersing en loslaten. Drie vrouwelijke personages zitten vast in een bepaalde actie, een lus die ze gevangen houdt in een bepaalde gemoedstoestand. Tafanelli ziet de acties die door of met de personages worden opgevoerd als rituelen, waarmee ze de grens tussen controle en wildernis bezweren. “Deze personages proberen grip te krijgen op hun bewustzijn”, zegt ze. Het videowerk reflecteert op het verlangen om controle los te laten en stelt de vraag in hoeverre iemand werkelijk keuzevrijheid kan hebben binnen een set van sociale regels en representaties. De drie video’s worden begeleid door een meerstemmig audiowerk dat, in de woorden van de kunstenaar, “het onuitsprekelijke uitdrukt”.
Tafanelli volgde verschillende zangopleidingen en de stem, haar stem, speelt een belangrijke rol in haar multimediale installaties. Voor haar staat de stem voor allerlei grenzen waarin ze geïnteresseerd is, zoals de grens tussen controle en vrijheid, maar ook de grenzen tussen oprechtheid en manipulatie en authenticiteit en fabricage. Het is een ambigue medium, zegt Tafanelli: enerzijds kun je je stem gebruiken om bepaalde emoties bij de ander op te roepen, anderzijds verraadt hij soms ook emoties die je verborgen probeerde te houden.