Elise van Mourik

In de recente projecten van Elise van Mourik (1988) bestudeert zij de veranderende voorwaarden voor participatie in een steeds meer geconstrueerde, gereguleerde en geautomatiseerde omgeving. Meer in het bijzonder houdt zij zich bezig met een onderzoek naar de wijze waarop participatiemodellen tegenwoordig zijn georganiseerd in meer flexibele termen, en hoe hedendaagse neoliberale relatiepatronen tussen individuen, overheden, bedrijven en instanties worden gestructureerd door een neiging tot onafhankelijkheid of een voortschrijdende ‘bevrijding’ van wederzijdse verantwoordelijkheden. Van Mourik benadert haar onderwerp als een politiek-architectonisch probleem, door zich te oriënteren op verschillende open, gesloten, gescheiden of verbonden publieksbenaderingen, in script-gerelateerde werken zoals ruimtelijke interventies, geschreven scenario’s, performance-protocollen of scenografische strategieën. Tijdens Prospects & Concepts presenteert zij het project ‘Models’, een voortgaand studieproject, gebaseerd op een model dat steeds opnieuw wordt gereproduceerd in andere materialen, maatvoeringen en technieken. Waar het bij deze studie om draait is een onderzoek naar autonomie en de vraag in hoeverre de virtualiteit van een model zichzelf kan onttrekken aan de context: zijn vermogen om te functioneren onafhankelijk van de publieke context en de context van zijn productie, de oorsprong van zijn creatie. Het project onderzoekt de autonomie van het model zoals het functioneert als een middel voor zijn eigen doel; als een gesloten architectuur, een vorm van bemiddeling zonder enige artistieke, culturele of politieke verantwoordelijkheden of wederzijdse relaties met de omgeving. Daarmee reflecteert het project zowel op authenticiteit in termen van materialiteit als op de authenticiteit van publieke arena’s als scenario’s. (SH)