Gijs Verhoofstad

“Een hand op de tafel ligt ogenschijnlijk stil, echter onze hartslag laat de hand zacht kloppen. Op zijn beurt staat de tafel ergens op aarde en met een ongelooflijke snelheid vliegen onze hand, hartslag en tafel door het heelal. Met deze kennis zou men kunnen voelen dat alles om ons heen continue veranderlijk en in beweging is.”
Als kunstenaar construeert Gijs Verhoofstad (1983) ervaringen die alle zintuigen met een bepaalde gelaagdheid aanspreken, zowel in het onderbewuste als in het fysieke lichaam.
Zijn werken laten de beschouwer ervaren dat hij onderdeel is van een grote bewegelijke massa, die zowel binnen als buiten hem om beweegt.  Verhoofstad was een aantal jaren werkzaam op een verlaten terrein van de luchtmacht in Schaarsbergen. Curator BIOP, die één van de leegstaande panden tot Transmute24 doopte, vroeg hem samen met andere kunstenaars de ruimtes opnieuw in te vullen. Eén van de werken bestaat uit het herhaaldelijk ontsteken van een vuur in een wasbak met materialen afkomstig uit het gebouw. Deze rituele handeling ondersteunt het verval en de vernietiging, maar ook zet het een transitieproces in gang. Deze fase is onderdeel van een oneindige cyclus waarvan noch het begin noch het einde bekend is. Verhoofstad ziet zijn rol als kunstenaar als die van een regisseur van dynamische processen. Water en vuur zijn daarbij terugkerende elementen, enerzijds omdat zij rechtstreeks reageren op de bewegingen van de aarde en daarmee een voorspellende gave hebben, anderzijds omdat ze binnen het tijdsverloop onvoorspelbaar en veranderlijk zijn. (MB)