Toen Hristina Tasheva (1976) vijftien jaar geleden als immigrant uit Bulgarije naar Nederland kwam en hier enkele jaren illegaal verbleef, voelde ze zich onzichtbaar. Ze begon te fotograferen om haar eigen gemarginaliseerde positie als immigrant vast te leggen. Via haar foto’s wilde ze laten zien wie ze was, maar ook de situatie tonen waarin ze zich bevond. Zo fotografeerde de als econoom opgeleide Tasheva de huizen waar ze in die jaren als schoonmaakster werkte (A better life, 2007). Vanaf het moment dat ze een verblijfsvergunning kreeg werd migratie het belangrijkste thema in haar werk. Na de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam volgde ze een master fotografie aan de St. Joost in Breda en voelde van meet af aan de noodzaak om de voortdurende clichés en negatieve aandacht over migranten, die voortdurend de spanning zouden opvoeren, te weerleggen. Wie is de migrant eigenlijk? Waar hoort die thuis? Hoe voelt het om tussen twee culturen te leven? En hoe ziet die tussenruimte eruit? Het zijn slechts enkele vragen die aan de basis liggen van haar werk dat bestaat uit foto’s, fotoboeken en films. Haar meest recente boek In belief is power (2019) ontstond naar aanleiding van de verontwaardiging over de manier waarop haar thuisland Bulgarije nationalisten de vrije hand gaf in de jacht op moslimvluchtelingen uit Turkije. In een combinatie van historische en actuele foto’s, tekeningen en teksten weeft Tasheva geschiedenis en actualiteit door elkaar heen en legt onontkoombare linken over macht en nationalisme in een grensgebied. “Through my strongly subjective and personal artistic work I am asking: is it possible to build identities based on similarities and not on differences? What is it like to be a human?”
Tekst: Esther Darley