Lennart Lahuis gebruikt vaak vloeistof in zijn installaties. Meer nog dan kleur en volume leent vloeistof zich bij uitstek om tegenstellingen als materialiteit en immaterialiteit, en verhullen en onthullen tastbaar te maken. Het werk dat Lahuis toont in Prospects & Concepts bevat tal van verwijzingen naar de kunstgeschiedenis. De vloerinstallaties, die nog in ontwikkeling zijn, doen denken aan de ‘liquid’ woordschilderijen van de Amerikaanse kunstenaar Ed Ruscha. Ruscha’s typografie die de suggestie wekt uit water te bestaan, verwerkt Lahuis in een gegraveerde plaat waarop afgepaste laagjes water liggen.
Met een vijftal fotolijsten thematiseert Lahuis de relatie tussen de receptie van en de toegang tot onze westerse beeldcultuur. De kunstenaar verzamelde de reproducties die standaard bij fotolijsten worden geleverd en die als voorbeeld dienen voor de foto van de koper ervan. De wissellijsten bevatten soms clichématige afbeeldingen van een stadsgezicht en zonsondergang, maar ook reproducties van moderne architectuur en van beroemde kunstwerken, zoals de David sculptuur van Michelangelo, of een stilleven van Morandi. Lahuis verwerkte deze reproducties maar dekte de glasplaat af met papier en bijenwas waardoor ze nagenoeg onherkenbaar zijn. Door “de toegang tot informatie te verlangzamen” gaat hij in op de schijnbare inwisselbaarheid van de huidige westerse beeldcultuur en onze eigen rol daarin. Het ‘meegeleverde beeld’ wordt immers normaal gesproken vervangen door de koper van de wissellijst. Onze cultuurgeschiedenis wordt zo aangevuld met al dan niet ‘eigen’ gemaakte afbeeldingen die voor de nieuwe eigenaar betekenisvol en belangrijk zijn.
Lennart Lahuis (1986 Hengelo), woont en werkt in Parijs en Amsterdam
Tekst: Mirjam Westen, fragment uit Prospects & Concepts 2015, een uitgave van het Mondriaan Fonds.
Bekijk hieronder de korte film over het werk van Lennart Lahuis, gemaakt door (oud) VAV- student Gerrit Rietveld Academie Chun-Han Chiang.