Lorena van Bunningen (1990) maakt fotografische stillevens van uiteenlopende alledaagse objecten. In haar atelier onderzoekt ze de relaties tussen de verschillende elementen en creëert ze composities waarin spanning en balans op scherp zijn gezet. Uitgangspunt daarbij is haar zoektocht naar een verstilling van de werkelijkheid. De kortstondige alledaagse momenten of voorwerpen, die we gauw over het hoofd zien, zijn voor haar een eerbetoon aan het kleine geluk. Behalve dagelijkse objecten en materialen is ook de manier waarop we daarmee omgaan voor Van Bunningen een belangrijke inspiratiebron. Sommige dingen zijn zo vanzelfsprekend – de vorm van een vaatdoekje over een kraan bijvoorbeeld – dat we ons nauwelijks realiseren dat ze een zekere schoonheid bezitten. Haar werk is een poging om deze schoonheid te (her)ontdekken.
De fotoserie La mejor lluvia cae en la selva (‘De beste regen valt in de Amazone’) (2019) maakte ze in de Ecuadoriaanse Amazone. De ‘balanscomposities’ waarin verschillende elementen in – en tegen elkaar aan staan, zijn geïnspireerd op de verwikkeling van planten die in een hoge dichtheid op elkaar groeien. Door een enkel takje of een blad uit de overweldigende natuur te isoleren, haalt ze alle ruis weg en dwingt ze de kijker zich te concentreren op een minimalistisch maar tegelijkertijd krachtig beeld.
Tekst: Esther Darley