De films van Luciënne Venner (1989) gaan over de vrouwelijke seksuele indentiteit, innerlijke zoektochten naar een gelukzalige toestand en over extatische ervaringen die een transformatie van identiteit veroorzaken. De vragen die haar bezighouden: Is iemands identiteit onveranderlijk of kan identiteit transformeren? Kunnen tradities en rituelen het verlangen naar een andere identiteit oplossen en ons hiervan bevrijden? Of moeten we juist alle tradities en rituelen loslaten om onszelf te kunnen worden? “Het is het vrij maken, het oplossen, van dit verlangen dat mij bezighoudt.”, aldus Venner die zich daarvoor ook verdiept in het gedachtegoed van de Franse psychoanalyticus Jaques Lacan over de rol van spiegelen bij het verlangen naar identiteit. Venner denkt dat in tradities en rituelen de beste spiegeling te vinden is.
“Een concreet voorbeeld: je komt door een carnavalsritueel in een toestand waar je vrij bent van identiteit, in een dionysische extase. Dan ben je even ‘niemand’. Waar is die zogenaamde identiteit van ons dan heen? Het is voor mij deze ‘wisselende toestand van verbeelding’ die de beleving van een identiteit zo fascinerend maakt.”
Silent Heat is de titel van de surrealistische korte film die te zien is bij Prospects. Een vrouw, die met haar geliefde op een idyllisch eiland verblijft, wordt gestoken wordt door een zee-egel. Hierdoor belandt zij in een hallucinante trip door haar onderbewustzijn. Tijdens deze reis wordt ze door een mysterieuze dame naar een ondergrondse erotische club geleid. Eenmaal binnen worden haar fantasieën op een onverwachte manier geprikkeld.
Tekst: Mirjam Beerman