Noor Mertens: Wat zijn de belangrijkste interesses binnen je werk?
Michiel Hilbrink: Veel van mijn werken ontstaan vanuit een interesse in de discrepantie tussen en wederzijdse afhankelijkheid van lichaam en geest. In de bewuste perceptie en interactie met betrekking tot de wereld, je omgeving, kun je je eigenlijk maar op één van die twee tegelijkertijd focussen. Onbewuste waarneming werkt, denk ik, meer als de manier waarop je geluid waarneemt. Je kunt immers verschillende geluiden tegelijkertijd waarnemen. Bewuste waarneming speelt de hoofdrol in onze maatschappij en ik denk dat er hierdoor veel signalen genegeerd worden. In mijn werk probeer ik een vertaling te vinden van situaties die ik tegenkom in mijn omgeving, die me bezighouden en me beïnvloeden, om ze zodoende beter te kunnen begrijpen. Door die vertaling krijgen de fysieke en mentale ervaring een meer gelijkwaardige verhouding tot elkaar.
Noor Mertens: Wat mij opvalt aan jouw werk is de fragiliteit ervan, de ‘in-betweenness’, het soms tijdelijke karakter. Zie jij dat ook zo, dat jouw werk tijdelijk kan zijn, wellicht ook veranderlijk?
Michiel Hilbrink: Ik merk dat ik me lang kan voorbereiden op het maken van een tentoonstelling en het uiteindelijk pas echt duidelijk wordt in de ruimte zelf. Het is in de verbinding met de werken, de fysieke en mentale tussenruimtes, de materialen en titels dat het geheel tot stand komt. Dit geheel is als één groot snapshot van gedachtes die in de ruimte zijn uitgezet. Tot nu toe laat ik veel werken maar één keer zien, het is dus erg tijdelijk. Als ik een werk opnieuw gebruik heeft het een andere vorm die beter aansluit bij de specifieke situatie. Ik denk niet dat er iets fysieks bestaat dat een vaste vorm heeft. En taal heeft dat ook niet. Ik vraag me af wat niet tijdelijk en daarmee fragiel is?
Fragment uit Prospects & Concepts 2016, een uitgave van het Mondriaan Fonds. Interview: Noor Mertens.
Michiel Hilbrink (1979, Veenendaal) woont en werkt in Amsterdam.