Groepsdynamiek, uithoudingsvermogen en bewegingsherhaling zijn slechts enkele van de begrippen waar performancekunstenaar Mylan Hoezen (1993) mee werkt. Na een opleiding aan de theaterschool merkte hij dat hij geen rollen wilde spélen maar juist het theater wilde gebruiken om een échte ervaring op te roepen. Hij meldde zich aan op Academie Minerva in Groningen waar hij onderzocht hoe hij in performances via kracht en focus zijn uithoudingsvermogen kon versterken. Na verloop van tijd betrok hij ook anderen in zijn werk. Hij vroeg zich daarbij af of je als groep een zelfde bewustzijn kon creëren door gezamenlijk gedurende langere tijd repetitieve bewegingen uit te voeren. Daarbij werd hij ook beïnvloed door mindfulness. Hoezen: “Wat me fascineerde was dat, hoewel de feedback verschillend was, iedereen in de kern een soortgelijke verlichtte gemoedstoestand ervoer. Dit was de eerste keer dat ik me realiseerde hoe prestaties, herhaling en duur samen konden uitmonden in een echte, gedeelde ervaring.” De ervaring met mindfulness en het effect daarvan op de performers stimuleerde Hoezen om de relatie van de performer en het publiek verder te onderzoeken. Geïnspireerd door het werk van Yvonne Rainer en Merce Cunningham ontwikkelde hij choreografieën zoals Island (2017) waarin performers worden aangestuurd door het publiek. Afgelopen jaar presenteerde Hoezen na onderzoek in Japan en IJsland het project Operating Manual for Floating in Space bestaande uit een ‘performance opera’ en een online archief. De soundtrack van deze performance zal in april 2020 verschijnen op vinyl. Voor Prospects & Concepts ontwikkelde Hoezen het werk Endless dat dagelijks zal worden opgevoerd.
Tekst: Esther Darley