Noor Mertens: Je hebt fotografie gestudeerd maar je richt je nu meer op installaties. Hoe zou je je eigen praktijk omschrijven?
Ola Lanko: Hoewel ik al meer dan twee jaar met installaties bezig ben, beschouw ik mezelf echt als fotograaf. Mijn installaties, die ik Photogenic installations noem, zijn een mengsel van beelden en objecten. Je ziet dat het een foto moet worden maar het is het net niet, de laatste klik ontbreekt. Op zo’n manier probeer ik de grenzen van het medium op te rekken en de essentie van een beeld op te zoeken. Foto’s hebben kaders en ik probeer buiten dit kader te denken en mensen bewust te maken van het bestaan hiervan. Ik gebruik het medium fotografie omdat ik ervan houd, ik speel ermee, voel me er comfortabel bij en ken de mechanismen. Bovendien vind ik de aanwezigheid van fotografie in ons dagelijks leven fascinerend. Mijn werken zijn vaak geen foto’s maar op meta-niveau reflecteer ik in mijn werk altijd op het medium.
Noor Mertens: Kan je iets vertellen over het werk dat je laat zien tijdens Prospects & Concepts?
Ola Lanko: Tijdens Prospects & Concepts laat ik een nieuw werk zien. Ik brei een tapijt dat is opgebouwd uit beelden. Hiervoor gebruik ik bestaande foto’s die ik heb geselecteerd uit persfotografie van de afgelopen tachtig jaar en die ik vervolgens op willekeurige volgorde tot een ‘hyper surface’ vlecht. Van alle foto’s is alleen een vierkant van één bij één centimeter zichtbaar. Toch zijn de beelden soms herkenbaar. Mijn project gaat over visueel erfgoed, digitale cultuur, geschiedvorming en de complexiteit van onze hedendaagse perceptie. Ik maak een tapijt dat fungeert als een drager van een geschiedenis in beeld. Vroeger werden tapijten ook gebruikt om geschiedenissen vast te leggen. Ik doe in mijn werk een naïeve poging om de hedendaagse geschiedenis te documenteren. Dit is gedoemd te mislukken, de geschiedenis van nu is immers te complex om tot een lineair verhaal te komen. De consequentie hiervan is dat er een fragmentarisch verhaal ontstaat dat bij de toeschouwer alleen een gevoel van herkenning kan geven. Het biedt onvoldoende houvast om de diepte in te gaan.
Fragment uit Prospects & Concepts 2016, een uitgave van het Mondriaan Fonds. Interview: Noor Mertens.
Ola Lanko (1985, Chernigiv, Oekraïne) woont en werkt in Amsterdam.