Ralph de Jongh

In het werk van Ralph de Jongh (1978) komen schilderkunst en ruimtelijk werk bij elkaar, bijvoorbeeld in keramische schilderijtjes of in ruimtelijke objecten. Gips en keramiek brengt hij vaak samen met lagen verf, soms als een verleidelijke saus over het werk aangebracht. In ander werk manipuleert hij de oppervlaktes van zijn werk door de wijze waarop hij het materiaal behandelt of door reliëfs toe te voegen. Dat daarbij onverwachte reacties in het materiaal ontstaan, zijn toevalligheden die hij in zijn werk opneemt. Die kleine foutjes refereren voor De Jongh aan de foutjes die je tegenkomt in het dagelijks leven, zoals verkeerd gelegde tegels of architectonische missers, maar ook de verslavingen waarmee mensen even aan de realiteit kunnen ontsnappen. “Zo zie ik mijn werk, een schakeling of een vonk die mij laat ontsnappen maar mij ook misschien wel de wereld beter laat begrijpen. “
De Jongh presenteert zijn werken afwisselend aan de wand, liggend op de vloer of vrij in de ruimte, soms zijn ze zelfs onderdeel van een performance. De ruimte en de context waarbinnen De Jongh zijn werk presenteert zijn belangrijke elementen binnen zijn werk. Hij is zich daar van bewust, speelt er op in en probeert de kaders van het presenteren om te buigen. (MB)