Noor Mertens: Hoe doe je onderzoek? Ga je op zoek naar beelden of is er een bepaald verhaal dat je wilt uitbeelden?
Susanna Inglada: Ik werk met beelden. Ik heb een groot beeldarchief. Soms neem ik delen van schilderijen van bijvoorbeeld Francisco Goya die naar mijn idee met deze tijd te maken hebben, en die beelden hergebruik ik op mijn eigen manier. Als ik eenmaal een beeld heb gevonden dat me aanspreekt, ga ik ermee spelen. Soms print ik de afbeelding, of ik verknip hem of bewerk hem met de computer en begin collages te maken. Voordat ik naar de kunstacademie ging, heb ik twee jaar een theateropleiding gevolgd en ik denk dat die periode echt in me is gaan zitten, dus ik probeer manieren te vinden om mijn werk een zekere theatraliteit te geven. Ik haal de personages uit hun omgeving en met mijn installaties creëer ik een podium waar de personages – de tekeningen of schilderijen – spelen en zich afspelen. Ik voel veel affiniteit met de manier waarop een choreograaf werkt. Ik speel met tekeningen, elke tekening heeft zijn eigen kracht en stem en ik vind het leuk om te kijken hoe ze op andere tekeningen reageren als ik ze in mijn installaties plaats. En ook al werk ik graag verhalend, ik wil de kijker geen duidelijk of afgerond verhaal voorschotelen. Ik wil dat ze hun eigen verhaal maken, dat zich een wereld van associaties opent. Ik wil bijvoorbeeld geen specifieke personen afbeelden, dat vind ik niet bij mijn werk passen. Ik wil de mogelijkheid creëren dat iedereen er iets mee kan.
Noor Mertens: Je werk geeft altijd de suggestie van ruimte. Kun je daar meer over vertellen?
Susanna Inglada: Ik houd ervan met papier te werken; ik maak sculpturaal werk met iets dat volledig plat is. Ik breng graag driedimensionaliteit in mijn werk, ook al is die niet echt omdat ik met plat materiaal werk. Ik houd van de visuele speelsheid die papier je kan geven. Mijn installaties staan vaak in een hoek omdat dat het begin is van in een ruimte zijn. Het is als een speelterrein. Voordat ik installaties begon te maken schilderde ik veel en plotseling wilde ik weg van het doek omdat ik het gevoel kreeg dat ik het aan het inkaderen was. Ik wilde uit dat kader breken en begon buiten het schilderij te treden en te werken alsof het schilderij in een ruimte stond. Dat was het begin van mijn huidige manier van werken.
Fragment uit Prospects & Concepts 2016, een uitgave van het Mondriaan Fonds. Interview: Noor Mertens.
Susanna Inglada (1983, Banyeres del Penedes, Spanje) woont en werkt in Rotterdam.