Tot en met 23 september 2018 presenteert de Oude Kerk in Amsterdam het monumentale werk van Giorgio Andreotta Calò (Venetië, 1979). Calò ontwikkelde site-specifiek werk waarmee hij een ingrijpende verandering in het interieur van de kerk teweegbrengt. Calò hulde de kerk in een zee van rood licht. ‘s Avonds schijnt het licht naar buiten en voegt het zich bij het rode schijnsel van de talrijke bordelen en peeskamers rondom de kerk. De kerk leeft zo mee met licht en donker; binnen en buiten circuleren om elkaar heen, op het ritme van zonlicht en de omdraaiing daarvan.
Met het rode licht brengt Calò de rooms-katholieke beeldtaal terug in het gebouw en reflecteert hij op de Beeldenstorm van 1566 en de ommekeer in religieus denken. Als een flashback naar de rooms-katholieke tijd van vóór de Alteratie. Ten gevolge van de Alteratie gingen parochiekerken en kapellen over in handen van de protestanten en kregen zij nieuwe namen. Sindsdien staat de oudste parochiekerk van de stad, de Sint Nicolaaskerk, dan ook als Oude Kerk bekend. Van het enig overgebleven katholieke glas-in-loodvenster (Maria-glas) maakt de kunstenaar gedurende de tentoonstelling directe impressies, als vertrekpunt voor een nieuw fotografisch werk waaraan ook de Rijksakademie voor Beeldende Kunsten een bijdrage levert. Het rode licht beschermt het nog niet ontwikkelde beeld en schept dezelfde condities als een donkere kamer (doka).
Het Mondriaan Fonds kende een Bijdrage Opdrachtgeverschap voor de ontwikkeling van het nieuwe werk.