Natuurhistorisch Museum Rotterdam heeft in samenwerking met niet-museale partijen bewoners van de regio Rijnmond betrokken bij de eigen stedelijke omgeving, zoals bij collectievorming, datavergaring, opbouw van een foto- en filmarchief en bij de discussie over moeilijke onderwerpen die spelen in de omgang met stadsnatuur.
Thema’s: collectiebeleid, digitale mogelijkheden, educatie, publieksbereik
Deelnemende partijen: Natuurhistorisch Museum Rotterdam, Wereld Natuur Fonds, Bureau Stadsnatuur Rotterdam, de Kunsthal Rotterdam, Flex , Universiteit van Groningen
Bijdrage Mondriaan Fonds: €100.000
ERVARINGEN BIJ SAMENWERKEN:
Duurzamer publiekscontact door digitale inhaalslag
Als hightech tentoonstelling over natuur in de stedelijke omgeving is Pure Veerkracht de eerste in zijn soort in Nederland. Natuurhistorisch Museum Rotterdam werkte samen met meerdere niet-museale partijen. “Dat levert iets op wat je zelf niet kunt bedenken”, concludeert directeur Kees Moeliker.
(tekst Edo Dijksterhuis)
Wat betekent Pure Veerkracht voor het Het Natuurhistorisch?
“Een regelrechte cultuuromslag. Wij zijn een traditioneel museum qua presentaties. Maar Pure Veerkracht heeft een digitale tweede laag: videoprojecties en petjes met gps die gepersonaliseerde informatie op beeldschermen laten verschijnen als kinderen langs sensoren lopen. Rotterdammers kunnen ook foto’s uploaden van een ooievaar bij hun in de buurt, een vos of een platgereden egel. Die worden getoond op een panoramawand.”
Was deze tentoonstelling mogelijk geweest zonder samenwerking met derden?
“Wij zouden zelf niet op het idee zijn gekomen van zo’n gps-systeem. En zonder de inzet van de faculteit wis- en natuurkunde van de Universiteit van Groningen zou het ook onbetaalbaar zijn geweest.”
Naast de Universiteit van Groningen hebben ook het Wereld Natuur Fonds, Bureau Stadsnatuur Rotterdam en Flex aan Pure Veerkracht bijgedragen. Samenwerken met zoveel niet-museale partners wijkt behoorlijk af van uw gebruikelijke praktijk. Was dat wennen?
“Normaliter doen we alles zelf. Nu waren er veel schijven. Het belang van een strakke projectleiding is dan groot, die zorgt dat je er als museum bijblijft en dat er niet over je hoofd heen iets wordt neergezet.”
Krijgt het project een vervolg?
“Over twee jaar verleggen we de focus van stad naar haven. Daar zoeken we passende nieuwe partners bij. Het framework laten we staan en met de vormgevers gaan we waarschijnlijk door. Zij zijn toch een beetje deel van het team geworden.”
Wat is het meest ingrijpende effect geweest van Pure Veerkracht?
“Dat het contact met onze bezoekers door de panoramawand veel duurzamer is. Het stopt niet als ze het museum verlaten. Bovendien hebben we contactgegevens verzameld die we volgend jaar gebruiken bij ons grote stadsnatuurfestival. We roepen dan op tot het gezamenlijk in kaart brengen van stadsnatuur, een soort citizen science. De digitale slag die we hebben gemaakt, maakt dat mogelijk.”
Nog nieuwe samenwerkingen in het verschiet?
“Dankzij Pure Veerkracht hebben we nu Natuurmonumenten als partner aan boord. We hebben onlangs een contract voor acht jaar getekend. Samen maken we vier tentoonstellingen, waarvan de eerste dit jaar.”