De landschappen die Rik Smits (1982, Nederland) in zwarte pen of potlood uittekent, vormen de contouren voor een nieuwe utopische stad. Deze stad bestaat uit torenhoge wolkenkrabbers en middeleeuwse kathedralen. De grootschalige gebouwen werpen echter hun schaduw over desolate landschappen en verlaten ruïnes. Wordt hier de teloorgang van onze samenleving geschetst of juist het ontstaan van een nieuwe wereldorde, gesymboliseerd door de oerknal? In zijn geheel vormt de reeks tekeningen van Smits een weerspiegeling van onze moderne, kapitalistische samenleving en een artistieke vertaling van universele, culturele fenomenen. (tekst: Liene Aerts)