Click here for English
Het lijkt een simpele vraag: hoe breng je de klimaatcrisis in beeld? Want voorbeelden zijn er genoeg: foto’s van een bosbrand of overstroming, van een groep migranten wiens leefomgeving onbewoonbaar is geworden of van een groep demonstranten die actie eist van bestuurders en politici. Ana Zibelnik (1995) maakt samen met Jakob Ganslmeier een ander soort beelden: “Overzichtsbeelden, zoals van ijsberen op smeltende ijskappen, zijn belangrijk omdat ze de enorme gevolgen tonen van de klimaatcrisis. Maar dit type foto geeft soms de indruk dat de ramp zich ergens anders voltrekt”, vertelt Zibelnik. Dichterbij huis is de verwoestende uitwerking natuurlijk ook te zien, zo gingen deze zomer grote delen van Europa gebukt onder overstromingen en bosbranden.
Zibelnik en Ganslmeier vragen met hun project Fault Line (2023) aandacht voor de sociale gevolgen van de klimaatcrisis die individuen overal ter wereld raakt. Mensen kampen bijvoorbeeld met klimaatangst of zelfs -depressie. De twee fotografen reizen door Europa om vast te leggen welke impact de klimaatcrisis heeft op het leven van individuele mensen. Terwijl de geportretteerde gaat zitten, vragen Zibelnik en Ganslmeier wat iemand denkt over het klimaatbeleid en welke gevoelens er spelen rondom de inmiddels onafwendbare crisis. Zo heeft de gefotografeerde precies op het moment dat wordt afgedrukt, de klimaattoestand in gedachte. “Iets waar ze voortdurend mee bezig zijn.” voegt Zibelnik toe. Op Prospects worden de portretten afgewisseld met beelden van andere klimaatschade. Zo weten de kunstenaars een gelaagd beeld te geven van deze allesomvattende crisis.
Tekst: Jorne Vriens