Het gebruik van en onderzoek naar geluid staat in het werk van Andrés García Vidal (1991) centraal. Hij is geïnteresseerd in de manier waarop geluid mensen kan verbinden. Bewust van de opdringerige reikwijdte van geluid en van het vermogen om ‘in te breken’, onderzoekt Vidal hoe hij daarmee bepaalde situaties en processen kan beïnvloeden.
“Through focusing on relationality and noise I aim to engage with the politics and poetics of public space, and the capacity to act in relation to that from a critical and emancipated position.”
Het video- en geluidswerk Santa Emilia, is een documentair verhaal over de bewoners van een landelijk gebied aan de rand van Sevilla, die hun problemen met betrekking tot de irrigatie van hun gebied bespreken met het stadsbestuur. Als gevolg van klimaatverandering zijn de wegen elk jaar onbegaanbaarder, er is geen toegang tot drinkwater en de putten drogen uit of raken vervuild. De groep wordt al jaren door het stadsbestuur genegeerd. Ze krijgen geen ondersteuning en pogingen om het gebied zelf te verbeteren worden beantwoord met boetes.
Tegelijkertijd horen we flamencozangeres Alicia Acuña. Zij brengt traditionele teksten ten gehore die reflecteren op het lijden en de worstelingen die deze groep beschrijft. Het gezang houdt het midden tussen traditionele zang en ‘spoken word’ en is gebaseerd op populaire muziek en poëzie uit Andalusië. In het tweede deel van het stuk zien we Alicia al improviserend rond een vuur van gesnoeide olijfboomtakken terwijl de buren op de achtergrond rondhangen.
Tekst: Esther Darley