Het werk van de Turkse kunstenaar Baha Görkem Yalim (1987) is veranderlijk. Het bestaat uit zowel video’s als installaties en uit teksten en performances. Terugkerende thema’s zijn kritiek op de gendernormatieve samenleving, het kwetsbare lichaam, machtstrucuren en de zeggingskracht van objecten en hun geschiedenis. Maar wat de verschijningsvorm of het thema ook is, het werk is telkens gehuld in een droomachtige sfeer waarin heden, verleden en toekomst op een bijna mystieke en associatieve manier met elkaar en met de maker zijn verbonden. Zo is de abstracte maar magisch-realistische film The inside which is merely the fold of the outside, as if the ship were a folding of the sea (2018) een poëtische en associatieve zoektocht naar identiteit via een dwaling door een archeologische collectie. In Untitled (She was a wise man.) (2019), het video drieluik op Prospects & Concepts, concentreert de kunstenaar zich op een nieuwe richting waarbij de focus ligt op kunst als middel om tot een hoger, spiritueel en emotioneel niveau te komen dat verder reikt dan het werk zelf. Via een close-up van een oorwurm, die liggend op zijn rug, op een wit laken zijn laatste stuiptrekkingen vertoont, vraagt Yalim aandacht voor het lijdende lichaam. Een nutteloos maar ondraaglijk lijden waaruit het beestje kennelijk niet kan worden verlost. Maar het lijdende insect is ook een metafoor voor een lijden waar we makkelijk aan voorbij gaan. Een bijna toonloze mantra – zowel een klaagzang als een betovering – lijkt de pijnlijke confrontatie te bezweren. In Untitled (Four Sisters) (2019) gebruikt de kunstenaar een ritueel beladen beeld. Hoewel statieven met planten een terugkerend beeld in Yalims oeuvre zijn, lijken het deze keer grafstukken als ode voor de gevallene of, misschien beter, het verloren en kwetsbare lijf.
Tekst: Esther Darley