Click here for English
Op 2 november 2023 raasde storm Ciarán over de Noord-Hollandse kust en ontsnapte Amsterdam ternauwernood aan een overstroming. Dankzij een oplettende Waternet-medewerker, die de sluisstoring zag, kwam de stad met de schrik vrij. De ontstane commotie werd echter al snel weer vergeten. Dit roept de vraag op: hoe ernstig moet iets mis gaan voordat er actie wordt ondernomen? Bebe Blanco Agterberg (1995) neemt dit als startpunt voor haar nieuwste fotografische onderzoek naar beeldvorming en herinneringspolitiek.
De afgelopen tijd dook Agterberg hiervoor in de Nederlandse relatie met het water en de rol van beeldvorming daarin. De strijd tegen het water is diep verankerd in de Nederlandse cultuur, mede dankzij de beelden die bestaan van watersnoodrampen. De overwonnen strijd ertegen, met de Deltawerken als hoogtepunt, is een bron van trots. Maar past deze mentaliteit van strijd en controle nog wel bij deze tijd? Of kunnen we beter ons denken verleggen, en niet langer tegen, maar mét de natuur werken zoals de academische wereld ook al aangeeft.
Op Prospects toont Agterberg vijf fotografische tegeltableaus geïnspireerd op de traditie van Delftsblauwe tegels. Het vijfluik toont links twee verbeeldingen van het verleden, samengesteld uit zowel archiefmateriaal van overstromingen, als foto’s van Agterberg zelf van de herinneringscultuur rondom deze rampen. De rechter twee panelen verbeelden de toekomst, met nieuwe manieren om met water om te gaan. In het middelste tableau komt de kolkende massa samen. Zo toont Agterberg hoe we de Nederlandse mentaliteit rondom water kunnen transformeren om goed voorbereid te zijn op de stijgende zeespiegel.
Tekst: Milo Vermeire