Bernice Nauta construeert fictieve personages die ze beschouwt als metamorfoses van één individu. In navolging van de dichter Fernando Pessoa denkt Nauta dat er niet een enkel ik is. Ze benadert de eigen geest alsof het een plek is voor tallozen. De verschillende personages raken aspecten van de geest, zoals het geheugen, archetypen, mythologie, taal en het lichaam. Regelmatig komt het voor dat personages binnen zichzelf een paradox vormen, een intern conflict ondergaan. Een voorbeeld is Schelm, een detective die tevergeefs sporen verzamelt rondom een mysterieus individu, die hij nog nooit daadwerkelijk ontmoet of gezien heeft. Wat Schelm niet beseft is dat sporen die hij traceert afkomstig zijn van hemzelf.
De personages in het werk van Nauta zijn verwant aan ‘trickster’ -een archetype in literatuur en mythologie- dat het paradox omarmt en dat zowel de metamorfose als de hieraan verbonden flexibiliteit van de geest vertegenwoordigt. Een Trickster wordt vaak beschreven als een hongerige god, wijze idioot, anomalie, sluw, een gedaantewisselaar en een creatieve leugenaar. Trickster is altijd in beweging, reist doelloos rond. Trickster begeeft zicht vaak op of rondom grenzen, overschrijdt deze of schept nieuwe. Zijn disruptieve kracht houdt de wereld in beweging. Met Trickster in de buurt worden zekerheden onzeker, waarheden een leugen en het goede kan opeens kwaad zijn. Trickster verstoort dergelijke tegenstellingen, en daarmee het algehele paradigma dat op deze tegenstellingen is gebaseerd. Het is precies dit spanningsveld dat de motor vormt van Nauta’s werk. Het spanningsveld van de truc, de omslag, en daarmee een metamorfose. (SH)
Bernice Nauta (1991)
woont/werkt in Den Haag
opleiding: KABK