Click here for English
In de collageachtige, sculpturale wandschildering van Cas van Deurssen (1994) komen zijn ontwikkelingen en materiaalexperimenten van het afgelopen jaar bij elkaar. En ondanks het feit dat er van klassiek ‘verf op doek’ geen sprake is, is hij toch vanuit de schilderkunst vertrokken. Zo wordt het middendeel gevormd door een spieraam, een zelf opgelegd kader waaraan hij vervolgens weer probeert te ontsnappen door het naar alle kanten met de meest uiteenlopende vormen en materialen uit te breiden zoals purschuim, epoxy en gekleurde folies.
Van Deurssen heeft een procesmatige manier van werken. Zonder voorafgaande schetsen, dicteert elke nieuwe stap de volgende. Hij wordt daarbij geïnspireerd door tekens, pictogrammen en kleuren in de openbare ruimte en ook door zijn werk in de bouw. Soms integreert hij de precisie die hij als lasser kent, soms ook werkt het juist bevrijdend hier tegenin te gaan. Tegelijkertijd zet hij functionele (bouw)materialen in die balanceren tussen kunst en het dagelijkse leven. Van Deurssen:
“Het intrigeert me wanneer mijn werk een functioneel-ogend uiterlijk aanneemt, wat suggereert op de mogelijke aanwezigheid van een verborgen mechanisme. De voortdurende verandering in alles wat we tegenwoordig waarnemen, weerspiegelt zich in de transformerende aard van mijn werk.”
In five billy boy B boy b b b b b (2023) bespande hij onder meer een spieraam met transparant folie en plaatste hij her en der gekleurde rubber ringen – afkomstig van glascontainers. Ze roepen een gevoel van interactie op, van spel en zijn verbonden met persoonlijke herinneringen en het geluid van rinkelend glas.
Tekst: Esther Darley