Click here for English
Een detail van een zuil, een reflecterend wateroppervlak, een gevel: Chris Becher (1990) fotografeert plekken in Amsterdam en New York waar op het eerste gezicht niets vreemds aan te ontdekken is. Maar door de zorgvuldig gekozen uitsneden en de combinatie met intieme portretten roept zijn serie Latencies (2025-doorlopend) een ongemakkelijke spanning op. Amsterdam en New York zijn gevormd door een gedeelde koloniale geschiedenis die weerklinkt op begraafplaatsen, havens of op plekken waar slavenveilingen werden gehouden. Becher zoekt die plekken op; daar waar de geschiedenis van mensen wiens namen en herinneringen verloren gingen, maar die wel in het land zijn verankerd, tastbaar wordt.
Als documentaire- en portretfotograaf is Becher geïnteresseerd in identiteit, maatschappelijke verschillen en de impact van geschiedenis op het heden. Die geschiedenis ziet hij ook in de culturele verhalen en in de uiteenlopende identiteiten van mensen die die steden bevolken. Zelf groeide hij op in Duitsland en verbleef vanwege het werk van zijn vader regelmatig in Noord en Zuid-Amerika. Vanuit die achtergrond is hij zich bewust van de uiteenlopende perspectieven maar wil hij vooral benadrukken hoe nauw al deze verschillende werelden met elkaar zijn verbonden. Becher: “We praten meer over hoe we van elkaar verschillen dan over hoe we op elkaar lijken”.
Met Latencies benadrukt hij hoezeer de koloniale structuren uit het verleden nog steeds van invloed zijn op de kapitalistische structuren van vandaag. Tegelijkertijd vraagt hij zich af hoe hij, door de situaties in Amsterdam en New York met elkaar te verweven, wederzijds begrip kan bevorderen.
Tekst: Esther Darley