Chocolade die als een fontein uit een antieke buffetkast gulpt. Het lijkt wel een kinderdroom. Maar Fontein, zoals het beeld heet, is het werk van de Duitse kunstenaar Dennis Muñoz Espadiña (1990). Via een ingenieus systeem van pompen, warmteregelaars en tijdschakelaars die onder in de kast verborgen zijn, wordt de chocola verwarmd en omhoog gepompt om vervolgens over het antieke meubel naar beneden te druipen. Wat onderweg stolt blijft als druiper aan de kast kleven en doet deze langzaam veranderen in een soort grotesk druipsteengevaarte.
Muñoz werkt graag met schijnbare tegenstellingen die hij symboliseert door volledig uiteenlopende dingen met elkaar te combineren die toch een verband aangaan. Dat geldt ook voor Fontein dat een speelse verwijzing is naar het lichaam. Muñoz: “Het werk refereert sterk naar de mens als organisme waarbinnen onzichtbare chemische en mechanische processen continu bezig zijn om ons in leven te houden.” De opening in Muñoz gesloten systeem fungeert als anus en mond tegelijkertijd waarbij de chocolade een metaforische substantie is voor de meest groteske en sublieme uitingen die uit de mens kunnen voortkomen. Maar uiteindelijk is de toeschouwer vrij in de manier waarop hij het werk interpreteert.
Tekst: Esther Darley