Click here for English
Diana Al-Halabi (1990) is een kunstenaar die in haar films, installaties en schilderijen de macht bevraagt. Op Prospects toont Al-Halabi onder andere het schilderij Clean Cut (2024). Een slager wast zijn handen terwijl zijn klanten – geschilderd in koele kleuren – hem vanaf links nauwlettend in de gaten houden. Rechts van de slager zien we, in een warmer kleurenpalet, de ‘beesten’ die hij heeft geslacht: mensenlichamen. Al-Halabi schilderde deze scène naar een foto uit Gaza van vermoorde mensen die op straat liggen. Net als in het schilderij zat bovenop een van de lichamen een kat. Het was onduidelijk of de kat aan rouwen was, het lichaam probeerde op te warmen of juist eten zocht.
Door dit gruwelijke beeld indirect te schilderen en via de slager te koppelen aan de klanten, verwijst Al-Halabi naar hoe het Westen omgaat met de genocide in Palestina. Ze verbeeldt de hypocrisie die volgens haar de dagelijkse realiteit vormt: men wil geweld niet zien en doet net alsof een zekere hygiëne – en daarmee beschaafdheid – belangrijk is. In werkelijkheid accepteert men het geweld, zolang het maar op afstand plaatsvindt. “Dat is de dubbele moraal van ‘beschaafde naties’,” stelt Al-Halabi.
Met dit werk verbeeldt de kunstenaar het begrip ‘witte onschuld’, een term van antropoloog Gloria Wekker, dat verwijst naar het ontkennen van racisme en kolonialisme door witte mensen. Tegelijkertijd refereert Al-Halabi aan Fünf Schwierigkeiten beim Schreiben der Wahrheit (1935) van Bertolt Brecht. Net als in het werk van de beroemde schrijver daagt Al-Halabi de toeschouwer uit om zich te verhouden tot ongemakkelijke waarheden.
Tekst: Milo Vermeire