Het werk van Elejan van der Velde (1987) draait om de herinnering. Herinneringen aan grote gebeurtenissen die in ons collectief geheugen gegrift staan, zoals een oorlog maar ook aan intieme en persoonlijke situaties. Van der Velde zet die herinneringen om in een beeld. Je zou het een monument kunnen noemen maar zelf spreekt hij liever van een gematerialiseerde herinnering, omdat het zowel een groot kolossaal beeld kan zijn als bijvoorbeeld de pincode van een smartphone die refereert naar de sterfdatum van een geliefde en daarmee telkens een kleine monumentale performance is. Zijn werk varieert van film tot installaties en beelden. Imprint (2016) was een niet uitgevoerd voorstel over de Moskouse Sukharev toren, gebouwd door Peter de Grote en onder het bewind van Stalin afgebroken om plaats te maken voor een grote ringweg. In zijn plan laat Van der Velde midden op het verkeersplein het asfalt in de vorm van de plattegrond van de verdwenen toren licht ophogen, waarmee hij een voelbare herinnering creëert aan zowel de toren, als de afbraak ervan. Rusting Piece, is een 4,5 meter hoge berg fijn schrootmateriaal dat gedurende de tentoonstelling in een oude ijzergieterij aan elkaar roest. Door middel van deze materiaal performance verbeeldt hij de ‘levenscyclus’ van het ijzer: van het roestige deeltje ruwe ijzererts tot de vervaardiging van ijzeren platen, waarvan het snijafval de basis vormt van dit beeld. Door een versneld chemisch roestproces hecht het ijzer aan elkaar. Roest is hier dan ook niet een teken van vergankelijkheid maar juist een bindende kracht die dit enorme werk fixeert. Op Prospects & Concepts staat het werk in de vorm van schaalmodellen naast een grote fotoprint van het werk.
Tekst: Esther Darley