Click here for English
Filipp Groubnov (1995) heeft een wetenschappelijke achtergrond; hij studeerde natuurkunde. De invloed daarvan kun je terug zien in het werk dat hij als kunstenaar maakt. In zijn installaties brengt hij verschillende elementen samen, zoals sculpturen, video, datastromen, en soms ook planten of andere natuurfenomenen. Net als in een natuurkundig experiment, reageren de verschillende onderdelen op elkaar en staat de uitkomst vooraf niet volledig vast.
Zo ook in The New Men (2024), te zien op Prospects. Deze installatie bestaat uit: een plexiglas bol waar analoge tv’s in geplaatst zijn, aluminium silhouetten gebaseerd op een Sovjetmonument voor ruimtevaarders, speakers en LED-schermen waarop een sciencefictionverhaal te lezen is. De wendingen in het verhaal worden live gegenereerd door artificiële intelligentie op basis van signalen die door antennes in de installatie worden opgevangen.
Groubnov werd geboren in Wit-Rusland, niet lang na de val van de Sovjetunie. Sporen van de Sovjettijd, zoals monumenten en gebouwen, waren in zijn jeugd overal te vinden. Hij is geïnteresseerd in wat hij ‘Sovjet techno-utopieën’ noemt: het idee dat technologische ontwikkelingen, waaronder ruimtevaart, tot de ideale communistische wereld zouden leiden. Het concept is ook vandaag de dag relevant. De invloed van technologie op ons leven groeit immers alleen maar en het geloof in technologische vooruitgang is onverminderd groot. In zijn installatie contrasteert Groubnov het idee van techno-utopisme met een geheimzinnig, kosmisch signaal dat lichtjaren overbrugt. Dit signaal wordt niet opgevangen door de nieuwste technologie, maar wel door de antennes van analoge televisies.
Tekst: Sarah van Binsbergen