Voor Hillie de Rooij (1987) is haar praktijk als fotograaf een doorlopend onderzoek naar de werking van foto’s en hoe fotografie onze kijk op de wereld beïnvloedt. Ze is nieuwsgierig naar het ontstaan van beeldvorming en de betekenis ervan. Het analyseren van beeldtaal en die beeldtaal toepassen op een ander onderwerp is voor De Rooij een manier om grip te krijgen op de wijze waarop de maatschappij waarin ze leeft betekenis geeft en informatie haalt uit beeld.
Tijdens Prospects & Concepts presenteert De Rooij het project ‘Laten we hard praten en veel lachen’, een samenwerking met de Syrische dichter Bakr al Jaber (1993, Damascus). Dit project bestaat uit gedichten en fotografie en gaat over het gedwongen moeten vluchten van je thuis en je eigen weg vinden in de complexe westerse samenleving. De gedichten en de foto’s gaan met elkaar in gesprek; soms zijn ze het met elkaar eens en de andere keren vullen ze elkaar aan. Zowel de fotografie als de poëzie geeft de kijker de vrijheid om na te denken over de persoonlijke gevolgen van vluchten. En het geeft de gelegenheid om met andere ogen naar het container begrip vluchteling te kijken. Deze presentatie laat de tussenstand zien van het project ‘Laten we hard praten en veel lachen’, waar De Rooij en Al Jaber het afgelopen jaar aan hebben gewerkt en wat ze het aankomende jaar zullen voortzetten. (SH)