Click here for English
Janne Schimmel (1993) keert oude spelcomputers zowel fysiek als digitaal binnenstebuiten en bouwt daaruit zelf nieuwe games. Hij is gefascineerd door de videogamecultuur waar binnen zelforganiserende community’s fantastische games worden ontwikkeld, terwijl games in de commerciële industrie vaak worden gedomineerd door oorlogsretoriek en agressieve handelingen. Waarom associëren techbedrijven technologie met hardheid, snelheid en kracht? Dit laat volgens de kunstenaar een wereld aan verhalen liggen die over het hoofd worden gezien.
In reactie op het first-person shooter-genre, waarin spelers de wereld bekijken door het vizier van een wapen, stelt Schimmel op Prospects met zijn spel First Person Hugger (2024) een nieuw genre voor. Via een speciale hug-knop op de console benader je de wereld met open armen en interacteer je met andere karakters, bomen of objecten middels omhelzingen. De knoppen op een gamecontroller zijn doorgaans gericht op het afvuren van wapens of andere aanvalshandelingen. Door de toevoeging van de knuffel-knop probeert de kunstenaar deze conventionele interactieve programmeertaal te doorbreken.
In de sculpturen die Schimmel om zijn games heen ontwerpt, komt de verbintenis tussen de fysieke en digitale wereld ook terug. Zo werden de mallen voor het gegoten aluminium van de sculptuur Between Modder and Mud (2024) 3D-geprint, waarna de kunstenaar het resultaat opnieuw scande om nieuwe onderdelen te ontwerpen. Zo ontstaat een uniek, skeletachtige constructie die contrasteert met de gladde behuizing van een normale spelcomputer. Door te reageren op deze conventies legt Schimmel de kaders bloot die bepalen hoe wij als samenleving met technologie omgaan.
Tekst: Esmee Postma