Click here for English
“Ik zou willen dat de wereld zachter was”, bekent Karin Kytökangas (1991). De kunstenaar maakt schilderijen en sculpturen die met een dromerige beeldtaal pijnlijke machtsstructuren bevragen. Ze is specifiek geïnteresseerd in de spanning die ontstaat tussen macht enerzijds en kwetsbaarheid anderzijds. Om deze spanning te verbeelden gebruikt ze contrasten tussen zacht en hard. Zoals schilderkunst een kwetsbaar medium is dat toch hard kan zijn door een krachtige beeldtaal of een stevig inhoudelijk statement. Op Prospects toont Kytökangas vier werken die allemaal van dit contrast gebruikmaken: twee schilderijen en een tekening in de tentoonstelling binnen en één sculptuur buiten.
Neem het schilderij Persevere (2023) waar een brandende auto in pasteltinten is verbeeld. Het harde geweld van het ongeluk botst met het zachte kleurenpalet. Of neem de tekening To hide a power you will acquire (2023), waarin een boomhut is verbeeld. Een boomhut past bij een onschuldige kinderwereld, tegelijkertijd roept het voor de kunstenaar associaties op met kinderen die soldaatje spelen of andere vormen van geweld betrekken bij hun spel. De sculptuur The Long Haul (2023) die buiten de Van Nellefabriek staat is daarnaast letterlijk iets zachts dat hard is geworden: een witte vlag is gefixeerd alsof de wind altijd waait. “Al deze werken gaan voor mij over een verlangen naar vrede”, vertelt de kunstenaar. “Het zijn metaforen voor allerlei hedendaagse conflicten die we het hoofd proberen te bieden: van oorlog tot klimaatvervuiling.” Door vorm en inhoud met elkaar te laten contrasteren roept Kytökangas op tot overgave aan de realiteit en pleit ze voor vernieuwing.
Tekst: Milo Vermeire