Noor Mertens: Ondanks dat je films maakt heb je geen filmachtergrond. Heb je ooit overwogen om naar de Filmacademie te gaan?
Kaweh Modiri: In het begin heb ik dat wel overwogen, maar uiteindelijk heb ik de richting Beeld en Taal gevolgd aan de Gerrit Rietveld Academie. Ik heb altijd veel geschreven en ook nu is dat de basis van waaruit ik werk. Daarnaast wilde ik altijd graag films maken dus de combinatie van beeld en taal sprak mij aan. De manier waarop ik mijn films ontwikkel, past niet zo bij de wijze waarop films op de Filmacademie worden gemaakt. Wat mij juist aantrekt in film is dat er veel onvoorspelbare factoren zijn die de uitkomst beïnvloeden, zonder dat je daar als regisseur de volledige controle over hebt. Ik weet dat ik de verschillende lagen die in film aanwezig zijn, kan gebruiken. Ook het taalelement is daar een onderdeel van. Door me bewust te zijn van die lagen kan ik een film uiteindelijk toch voldoende naar mijn hand zetten. Daarom vind ik het tijdens het filmproces juist fijn wanneer er verschillende factoren zijn die een groot risico of een onvoorspelbaarheid in zich dragen.
Noor Mertens: Werk je altijd met reële situaties en met mensen die geen professionele acteurs zijn?
Kaweh Modiri: Al mijn werk bestaat uit een mengeling van feit en fictie, er zit altijd iets in dat ik zelf heb meegemaakt. Uit de realiteit haal ik mijn inspiratie. In mijn werk is de scheidslijn tussen feit en fictie heel dun. Dat kan een overlevingsmechanisme zijn. Soms distantieer je je van een situatie, je maakt er geen onderdeel van uit, waardoor de situatie zich als het ware als een soort fictie of beeld buiten je afspeelt. Kan fictie alles waarin we in het dagelijkse leven tekortschieten opvangen of zit in fictie juist diezelfde tekortkoming? Dat vind ik een interessant speelveld.
Fragment uit Prospects & Concepts 2016, een uitgave van het Mondriaan Fonds. Interview: Noor Mertens.
Kaweh Modiri (1982, Teheran, Iran) woont en werkt in Amsterdam.