Click here for English
Gefocust op een klein vierkant bij een weerstation in Seoul (KR) meet een sensor 36 keer per minuut hoeveel sneeuw er is gevallen. Maar wat ziet dit apparaat in al die maanden dat er geen enkele kans is op sneeuw? Kyulim Kim (1993) is geïnteresseerd in juist die momenten waarop een bepaalde ruimte tijdelijk geen invulling heeft: wanneer een sensor observeert terwijl er geen onderwerp aanwezig is. Plekken die ‘leeg’ zijn en waar ogenschijnlijk niets gebeurt, als ware het een ‘negatieve ruimte’. Met haar audiovisuele installaties legt Kim bloot hoe ruimtes ‘vloeibaar’ worden als de aandacht verlegd wordt van de invulling van een plek naar de plek zelf. De veranderlijkheid van de functie of definitie van de ruimte wordt dan zichtbaar. Dear Snow (2023) is een installatie bestaande uit twee videoschermen. Beide tonen beelden die bijna wanhopig op zoek zijn naar een (afwezig) onderwerp: de sneeuw. Zo uit Kim haar interesse in het visualiseren van bewegende materie die – weliswaar onzichtbaar – verbonden is met een specifieke plek. Zoals sneeuw rondom een sneeuwsensor.
Tekst: Milo Vermeire