Terwijl Laurens Stok in eerdere series schilderijen een fascinatie toonde voor banaliteit en kitsch die voortkwam uit een verlangen naar laagdrempelige beelden, lijkt hij in zijn recente werken meer de esthetiek te omarmen. Een belangrijke drijfveer daarbij is nog steeds de uitdaging om verder te kijken binnen een omgeving die al zijn waarde verloren lijkt te hebben. In zijn nieuwe werk is Stok onverminderd op zoek naar de rijkdom van het schijnbaar eenvoudige, de verveling; de eenvoud van de dingen. Het alledaagse. Geen verwenning, geen zucht naar sensatie. Zijn schilderijen zijn geen saaie objecten; ze staan bol van kleur en scherpe lijnen, die op zichzelf al een sensatie kunnen vormen. Die sensatie valt voor Stok binnen het kader van de verveling, die maakt dat hij verwikkeld raakt in een spel met kleur en compositie, met de directheid van de verf.
Doorgaans werkt Stok seriematig, om stap voor stap de grenzen van de mogelijkheden te verleggen. Al tekenend stuit hij op elementen die als patronen kunnen figureren op de ‘gordijnstoffen’ waarmee hij de stillevens componeert die de basis vormen voor zijn schilderijen. Stillevens die hij soms ook van reflectormatten maakt. Hoewel de beelden nooit honderd procent abstract worden, zijn de meeste cruciale momenten in het scheppingsproces de momenten waarop de kunstenaar afdwaalt van het werkelijke beeld, en zich alleen nog laat leiden door de kleurcombinaties die zich aandienen. (SH)
Laurens Stok (1983)
woont/werkt in Rotterdam
opleiding: HKU; De Ateliers