“Het is zaak dat ik een diepe buiging maak, berouw toon over hoe het is gegaan. Dit is mijn confessie en ontboezeming.” Zo begint de tekst die spoken word artiest Rik Zutphen uitspreekt, terwijl op archiefbeelden is te zien hoe een zendeling in koloniaal Indonesië een groep lokale bewoners verzamelt om hen te bekeren. En zo begint de prequel van de film Further than Hip Hop, gemaakt door Lavinia Xausa (1992). Zutphen, die zijn indringende tekst uitspreekt als was het een gebed, is gefilmd in de religieuze omgeving van de voormalige Arminiuskerk, tegenwoordig debatcentrum in Rotterdam. In hetzelfde gebouw filmde Xausa het groepsportret met rappers die de Nederlandse samenleving via hun teksten een confronterende spiegel voorhouden over de gevolgen van een ontkend slavernijverleden. Tijdens het uitspreken van de teksten kijkt de groep met zelfbewuste blik en opgeheven hoofd de camera in. Er spreekt pijn en woede uit deze scene, maar vooral ook de wens om daadwerkelijk gehoord en gezien te worden.
Met deze film toont Xausa, samen met de woordkunstenaars, hoe de pijnlijke gevolgen van het slavernijverleden en de koloniale geschiedenis nog altijd doorwerkt, ook in een stad als Rotterdam die zich voorstaat op haar multiculturaliteit. Zo lang het verleden niet ten volle erkent wordt, ontbreekt het aan een gezamenlijk referentiekader en is gelijkwaardigheid nog ver te zoeken.
De raps en andere teksten die voortkwamen uit gesprekken die Xausa initieerde ter voorbereiding van deze film, verschijnen op een album dat ook bij Prospects is te beluisteren. T/m 4 juli februari is de volledige film te zien bij TENT in Rotterdam, als onderdeel van de tentoonstelling Joined Narratives.