Lily Lanfermeijer (1990) speelt in haar werk met ambachtelijke, huiselijke objecten in relatie tot hun functionaliteit en het lichaam. Tijdens haar studie ‘Beeld en Taal’ aan de Gerrit Rietveld Academie raakte ze geïnteresseerd in de manier waarop objecten worden beïnvloed door de omgeving. Presentatiesystemen als sokkels, vitrines en demonstratievideo’s maar ook het interieur van de expositieruimte zelf spelen een rol. Na een premaster architectuur en een master aan het Sandberg Instituut loopt deze vraag nog steeds als een rode draad door haar installaties. Daarin vloeien proces, presentatie en het werk vaak samen tot een geheel waarin behalve de context ook de spanning tussen de verschillende vormen en materialen van belang is.
Lanfermeijer vormt objecten graag om in een verscheidenheid aan materialen en media: van klei naar hout naar een foto, video of tekst. Door deze handeling test ze als het ware de context en func tionaliteit van de objecten. Door sporen van dit maakproces, zoals vingerafdrukken en afdrukken van verfrollers, zichtbaar te laten, laat ze zien dat ze een verhaal vertelt, ctie opdient.
Met haar installatie op Prospects onderzoekt ze de hybride ruimte tussen presentatiesystemen uit winkels en bouwplaatsen. Hierin speelt ze met het contrast van zachte textiele verbindingen die stevigheid geven aan een harde constructie. De keramische sculpturen in deze installatie zijn zowel geïnspireerd op elementen en details van straatmeubilair als de ornamentatie van het lichaam.