De uitgangspunten van het ruimtelijk werk van Lisa Sebestikova (1988) zijn vertrouwde elementen, zoals een huis, meubels, een vloer of een muur. Als zij naar alledaagse dingen kijkt heeft zij de drang om de eigenschappen van dat object – zowel fysiek als immaterieel – opnieuw te ontdekken. Alledaagse voorwerpen roepen onbewuste, reflexmatige gedachten op in elke gebruiker – dat maakt ze vertrouwd. Om tot de essentie van deze voorwerpen te komen, ontdoet Sebestikova ze van hun functie en deconstrueert ze tot het moment dat dit proces verstoord wordt. Haar werk varieert van site-specific werk tot ruimtelijke installaties, van een epoxy afdruk van een bestaande muur tot de bewerking van foto’s uit interieurtijdschriften, net zo lang tot Sebestikova de ruimtes leeg heeft gemaakt. Voor elk werk creëert zij een nieuwe logica om het object te reconstrueren tot iets dat zowel vertrouwde als nieuwe gedachten oproept. “Iemand die mijn werk bekijkt, wordt geconfronteerd met een manipulatie van dat object. Het object voelt vertrouwd, maar suggereert tegelijkertijd een vervormde versie van de werkelijkheid. De eenvoud die ik keer op keer nastreef, begeeft zich op het spanningsveld tussen associatie en vervreemding.”
Bij Prospects & Concepts laat Sebestikova werken zien die voortkomen uit haar onderzoek naar de kwaliteiten van een muur. Een van de grootste krachten die een muur bezit is dat zij vorm geeft aan onze beleving van een ruimte. Haar rekbaarheid en verscholen identiteit staan centraal. (MB)