Bijna iedereen maakt en consumeert voortdurend afbeeldingen en video’s via sociale media, film, televisie. Toch is er volgens Mark Prendergast (1988) weinig algemeen bewustzijn over hoe beelden tegenwoordig tot stand komen. Daarom maakt hij video-installaties om te onderzoeken hoe visuele taal werkt. Door de nieuwste technologieën op het gebied van film, fotografie en beeldbewerking open te breken maakt Prendergast zijn eigen poëtische beeldtaal. Daarbij gaat het voor de kunstenaar niet zozeer om ‘wat’ er te zien is, maar ‘hoe’ je iets ziet. Hoe sturend de werking van het apparaat waardoor je kijkt bijvoorbeeld is, of hoe je blik wordt bepaald door dominante beeldmakers. Van Hollywood studio’s tot ‘content creators’ op sociale media.
De video-installatie Break Down to Break Through (2023), die Prendergast op Prospects toont, ontleent zijn titel aan het Engelstalige gezegde dat vaak troostend wordt gebruikt in moeilijke tijden. De videobeelden zijn aan elkaar gemonteerd door een algoritme en vertellen geen concreet verhaal, maar er is wél een duidelijke protagonist: de auto. De breakdown van de auto is een metafoor voor de ineenstorting van de beelden zelf. De kunstenaar bouwt hiermee voort op het idee dat beelden tegenwoordig hun betekenis verliezen door de massale verzadiging ervan. We zijn aan de ene kant heel goed in het lezen van beelden, tegelijkertijd worden we er zo door overweldigd dat we ze niet meer kunnen ontcijferen. Zo verbeeldt Prendergast met zijn video-installatie op paradoxale wijze de ineenstorting van het beeld zelf.
Tekst: Milo Vermeire