Matthias Schaareman

Matthias Schaareman (1986) maakt schilderijen op papier die zich in het spanningsveld tussen het twee- en driedimensionale vlak begeven. In zijn werken komen vormen terug die refereren aan ornamenten uit oude huizen, theaters en industrieel erfgoed. Daarnaast laat hij zich inspireren door de decoratieve motieven en kaders die zijn toegepast in Arabische miniaturen of Russische iconen. Deels door de precisie die hierin is terug te vinden en deels omdat beide kunstvormen vaak door stijl of beperking onbewust het ruimtelijke spel spelen waarnaar Schaareman op zoek is. In de platte ruimtes of doorkijkjes die in zijn werk te zien zijn, worden deze elementen op collage-achtige wijze gerangschikt en zoekt hij naar een moment waarin alle losse onderdelen op de juiste manier samenvallen.
De vormen die in zijn werk te vinden zijn, hebben altijd een bepaalde abstractie. De oorsprong en context waarin deze vormen gevonden zijn, zijn nog zichtbaar, maar Schaareman neemt ook de vrije hand om ze zo op te bouwen, bij te schaven en weer af te breken dat ze een meer autonome vorm krijgen. Schaaremans werk ontstaat vaak zonder vooropgezet plan. Een hoek van een vensterbank, nieuw gekochte kleur of dessin kunnen  aanleiding zijn tot het starten van een werk. Daarna kan het soms maanden tot enkele jaren duren voordat een werk ‘af’ is. Het proces van het werk blijft altijd duidelijk zichtbaar doordat lagen verf worden opgestapeld en weer worden afgepeld. Door deze manier van werken worden de schilderijen als het ware opgeladen met een eigen geschiedenis en aanwezigheid. (SH)