Click here for English
Suspension of disbelief is een term die twee waarheden samenbrengt. Aan de ene kant is dat het besef dat een verhaal verzonnen is, aan de andere kant is het de wetenschap dat het negeren van precies dat besef het verhaal pakkender maakt. Melle Nieling (1992) is geïnteresseerd in beide houdingen. In diens werkpraktijk maakt de kunstenaar daarom gretig gebruik van de goedgelovigheid van zijn publiek. Bij een eerdere editie van Art Rotterdam kwam Nieling bijvoorbeeld op de openingsavond voorrijden in een bestelbus vol transportkisten waarvan het leek alsof daar schilderijen inzaten die op het laatste moment nog moesten worden afgeleverd. Nieling werd door de beveiliging doorgelaten en kon zich zonder kaartje mengen onder de gasten. Voor deze, en diens andere performances, laat de kunstenaar zich inspireren door zogeheten confidence-men: beroepsoplichters die het vertrouwen van mensen winnen door in te spelen op angst of hebzucht. Daarvoor is virtuele wereld een ideale speeltuin. Waar de fysieke realiteit aan allerlei grenzen gebonden is, is een digitale simulatie per definitie een nabootsing van iets anders. Maar wel eentje waarvan de effecten concreet zijn:”Wie een like krijgt op een foto of een bericht zal vast denken dat anderen je echt mogen.”
Het is die invloed van een gedroomde wereld die Nieling wil onderzoeken. Want, wat we geloven en waar we waarde aan toekennen, bepaalt wie we zijn.
Tekst: Jorne Vriens