Minne Kersten (1993) heeft een achtergrond in beeldende kunst en literatuur. Haar video-installaties, sculpturen en schilderijen hebben een literaire benadering. Ze zet daarbij geen begrensd narratief neer maar nodigt kijkers uit om het beeld zelf te ervaren. Kersten heeft de afgelopen jaren een specifieke manier van werken ontwikkeld: ze bouwt installaties die vervolgens dienen als filmsets. Op haar sets nodigt ze niet-menselijke ‘acteurs’ uit waar ze weinig controle over heeft, zoals dieren en natuurlijke elementen. Voor Leak bijvoorbeeld, het werk waarmee ze in 2020 haar werkperiode aan De Ateliers afrondde, bouwde ze een bouwkeet die is aangetast door waterschade. Daarin toonde ze een video van een jongen die leek te verdwijnen in waterdamp. Leak verkent thema’s als rouw en verlies. Het werk verbeeldt een proces van verdampen, zoals ook de herinnering aan een geliefde langzaam mistig kan worden.
Het tweeluik Constant Companion waarvan bij Prospects een deel te zien is, gaat ook over rouw. Het komt voort uit het idee dat ruimtes herinneringen aan traumatische gebeurtenissen kunnen opslaan. Deze kamer vormde de set voor een video waarin een kraai, in de literatuur vaak een voorbode of een manifestatie van rouw, de ruimte overhoop gooit. In de installatie klinkt haar aanwezigheid door. Het tweeluik laat zien hoe rouw zich diep in ons nestelt, als een ontembaar wezen dat een eigen logica en behoeften volgt. Je leeft er mee samen, bijna als een metgezel. De video is elders op Art Rotterdam te zien, bij Projections als onderdeel van Annet Gelink Gallery.
Tekst: Sara van Binsbergen