Mirthe Klück

Voor Mirthe Klück (1991) aan een nieuwe serie schilderijen begint heeft zij meestal al een korte zin of idee in gedachten. Vaak zijn het technische ideeën met betrekking tot het combineren van de materialen die zij kiest als drager en de soort verf die zij daarop aanbrengt. Deze materiaalkeuze als beginpunt resulteert in een nieuw werk waar vervolgens meerdere schilderijen uit volgen. Die nieuwe werken houden op associatieve wijze verband met elkaar door onderlinge verwijzingen in materiaal, compositie, textuur, kleur en betekenis. Te samen kunnen ze volgens de kunstenaar gelezen worden als een stripboek over een abstracte wereld. Maar door het gebruik van materialen als jute, rubber, spijkerstof en piepschuim roepen zij ook associaties op met het dagelijks leven. Naast deze associatieve werkwijze hanteert Klück een ander uitgangspunt, de tegenstelling tussen wat zij noemt ‘sentiment’ en ‘droog’. Sentiment is voor haar het ritme en de dynamiek in de verwerking van materiaal, kleur en compositie waarmee zij een dramatisch element in haar werk toevoegt. Een dramatiek die vaak wordt versterkt door titels als ‘Tears for Nothing’ (2015) of ‘Like a fisherman with the line in the water with no bait’ (2017). Droog is de term die Klück gebruikt om te benoemen dat de taferelen zelf niet dramatisch en verhalend zijn. Door deze twee elementen ontstaat werk dat op abstracte wijze onheilspellende of dromerige gebeurtenissen impliceert. Het zijn deze associatieve suggesties die een beeld oproepen van de alternatieve wereld die de kunstenaar ons voorhoudt. (MB)