Click here for English
Mónica Mays (1990) creëert sculpturen die balanceren tussen breekbaarheid en gewelddadigheid. Daarbij verweeft ze autobiografische elementen met archiefmateriaal en materiaalonderzoek. Door middel van assemblages van gevonden huiselijke objecten creëert Mays werken als een vorm van body horror: het lichaam gepresenteerd op een gewelddadige, erotische of ontzagwekkende manier. Daarvoor put ze onder meer uit de katholieke beeldtaal zoals de visuele overdaad uit de barok. In het werk verbindt Mays verhalen over magisch denken, representaties van het lichaam en koloniale benaderingen van de natuur.
Op Prospects toont Mays vier sculpturen die samenhangen met een onderzoek naar de zijdevlinder en haar “voortplantingsgeweld”, aldus de kunstenaar. De werken Without Icons (2023) en Out of heat / heat sink (2023) bevatten allebei een buitenlaag van ‘vellum’, een soort perkament gemaakt van dierenhuid. Hierdoor is de buitenkant van deze sculpturen semi-transparant. Onder de huid zitten de ‘ingewanden’ besloten, bestaande uit onder andere wol, veren en de cocons van zijderupsen. Zo vormen de sculpturen zelf ook een soort cocon of container en zijn ze op te vatten als sculpturale variaties op taxidermie (het opzetten van dieren).
Tekst: Milo Vermeire