Noor Mertens: Je verzamelt objecten en vormen door ze te fotograferen en te tekenen. Hoe selecteer je datgene wat je uiteindelijk schildert?
Paul de Jong: Voor mij liggen vorm en inhoud in elkaars verlengde. Als het alleen om vorm zou gaan, is het voor mij niet houdbaar, het wordt dan te inwisselbaar, het verteert te snel. In elke vorm zit weer een lading, vorm is geen neutraal ding. Ik zoek een vorm die iets lijkt te verhullen, waar meerdere lagen in zitten, die ik uit elkaar kan trekken, waar ik iets uit kan plukken. Het is als een vocabulaire dat groeit, waarbij de inhoud kan transformeren. Een dakpan kan een onderbroek worden of een neus. Een sok kan een tand worden of een wortel. Vaak zijn het objecten die verwijzen naar mensen of door mensen gebruikt worden.
Noor Mertens: Hoe verschillen de kleine schilderijen van de grote doeken die je maakt?
Paul de Jong: Ik zie het kleine werk als een soort ontledingen, als puzzelen. Als je het vergelijkt met een gedicht zouden mijn kleine werken afzonderlijke woorden zijn. Die vormen zich tot zinnen in mijn grotere werk. De relaties tussen de woorden zijn belangrijk, het zijn fragmenten waaruit je langzaam iets opbouwt. Daarbij is het grotere werk niet belangrijker dan het kleine, ze kunnen niet zonder elkaar.
Fragment uit Prospects & Concepts 2016, een uitgave van het Mondriaan Fonds. Interview: Noor Mertens.
Paul de Jong (1985, Zeevang) woont en werkt in Den Haag.